บทที่ 357 คลื่นพายุบนหอคอย (๓)

ตอนนี้เห็นว่าพระชายาเว่ยอ๋องยังหายใจอยู่ นางก็โล่งใจขึ้นมาทันที

"นางอยากมีชีวิตอยู่" หยวนชิงหลิงเอนศีรษะลงบนเบาะเก้าอี้นวมอย่างเหน็ดเหนื่อย "นางมองมาที่มือของข้าและอยากจะยื่นมือมา...