บทที่ 372 เจิ้นเป่ยโหวขอร้องฝ่าบาทอีกครั้ง

ท่านฮูหยินถอนหายใจ "เจ้าต้องเสียใจภายหลังแน่ เด็กโง่เอ๋ย เชื่อคำย่ากับพ่อของเจ้าเถอะ อย่าได้เอาแต่ใจเลย การเอาแต่ใจครั้งนี้เป็นเรื่องของทั้งชีวิต เมื่อเข้าไปในกำแพงวังอันสูงใหญ่นั่นแล้วก็จะออกมาไม่ได้อีก"

ฮู่กว่างถิงพูดอย่างดื้อดึง...