บทที่ 591 คุณย่าหยวนมาแล้ว

หยวนชิงหลิงพลันรู้สึกเย็นวาบ ความรู้สึกเพ้อฝันในใจค่อยๆชัดเจนมากขึ้น มือทั้งสองจับที่วางแขนของเก้าอี้ไว้จนแน่น น้ำตาเริ่มปริ่มออกมาจากข้างใน นางไม่กล้าหันหลังไปมอง เพราะกลัวว่าเมื่อหันหลังไปแล้วจะต้องพบกับความผิดหวัง

หนึ่งปีที่ผ่านมา...