บทที่ 157 ลงโทษผู้มีความดีความชอบ

ประตูไม่ได้ถูกปิดนานนัก ไม่นานก็เปิดออกให้เขาเข้าไป

ครั้งนี้อวี่เหวินฮ่าวซื่อสัตย์แล้ว เขาครุ่นคิดอย่างใจเย็นตอนที่อยู่นอกประตูและรู้สึกว่าเหตุผลเดียวที่นางโกรธก็คือเขาพบกับฉู่หมิงฉุ่ยตามลำพัง

เขายอมรับอย่างซื่อสัตย์...