บทที่ 65 จะให้โอกาสนายซักครั้ง

"นี่.........."หลี่ฉงหนิงตะลึงขึ้นมาในทันที

"คุณเย่อในตอนแรกผมเองก็อยู่ที่นั่นคนที่จัดการกับหลิวรูซานก็คือเยนหล่อเพียงแค่คนเดียวมันจะ......"

เค้าอยากที่จะบอกว่าเย่อเทียนจำผิดหรือเปล่าแต่เค้าก็ไม่กล้าที่จะพูดต่อ

"นายเห็นว่าเยนหล่อฆ่าหลิวรูซานด้วยตาของนายเองเหรอ?"เย่อเทียนจ้องมองไปที่เค้าด้วยแววตาที่ลุกโชน

"นี่ก็ไม่หรอกครับ!"หลี่ฉงหนิงสายหัวไปโดยไม่รู้ตัว!

ในตอนนั้นสถานการณ์มันก็วุ่นวายมากเกินไปแล้วก็ยังเป็นตอนกลางคืนอีกกว่าที่พวกเค้าจะตอบโต้ได้หลิวรูซานก็ตายไปแล้ว

ในเวลาเดียวกันนั้นเองก็มีเพียงเยนหล่อเท่านั้นที่สามารถสู้กับหลิวรูซานได้ดังนั้นเค้าเองก็เลยเดาว่าหลิวรูซานตายด้วยน้ำมือของเยนหล่อ!

ตอนนี้เย่อเทียนที่ได้ยินว่าเค้าพูดมาแบบนี้มันก็พอจะเป็นไปได้ไหมว่าเรื่องนี้มันมีอะไรแฝงอยู่?

"ในตอนแรกเรื่องที่จะปิดล้อมตระกูลหลิวใครเป็นคนที่คิดขึ้นมา?"เย่อเทียนถามขึ้นมาอกครั้ง

"เป็นเป็นตระกูลจ้าว!"หลี่ฉงหนิงตอบออกไปอย่างเร็ว

ตระกูลจ้าว!

แววตาของเย่อเทียนควบแน่น!

เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์ในตอนนั้นตระกูลจ้าวจะไม่มีทางเพิกเฉยเลยแม้ว่าพวกเค้าทั้งสี่จะสามารถรวมกับเป็นหนึ่งได้แต่พวกเค้าก็ไม่สามารถพอที่จะแข่งขันกับตระกูลหลิวได้เลย!

งั้นตระกูลจ้าวจะมีเรื่องอะไรที่จะต้องมายกระดับในการปิดล้อมตระกูลหลิว?

มันอาจจะเป็น.......

"เช่นนั้นเยนหล่อในตอนนั้นก็ถูกตระกูลจ้าวหาจนเจอแล้ว?"เย่อเทียนไขความกระจ่างในใจของเค้าได้แล้ว!

ทั้งหมดนี่มันมีคำอธิบายสองอย่างเท่านั้น!

ประการแรกตระกูลจ้าวถูกสมาคมกระดูกขาวบีบบังคับสมาคมกระดูกขาวล่อลวงยืมมือของตระกูลจ้าวเข้ามาเพื่อกระตุ้นความขัดแย้ง!

ประการที่สองตระกูลจ่าวเป็นเพียงแค่หุ่นเชิดของสมาคมกระดูกขาว!

แน่นอนว่าหลี่ฉงหนิงพยักหน้าด้วยท่าทีที่ดูไม่ได้เลย:"เป็นเรื่องจริงตามนั้นเลยครับเยนหล่อดูเหมือนว่าเค้าจะใกล้ชิดกับตระกูลซูมากกว่า"

เย่อเทียนขมวดคิ้วของเค้าขึ้นมา:"ฉันถามนายในตอนแรกคนที่ร่วมกับเยนหล่อมีกี่คน?"

หลี่ฉงหนิงเล่าเท่าที่จำได้ว่า:"น่าจะประมาณสิบคนนะครับแต่ก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น"

"นายคิดว่าเป็นแบบนี้จริงๆเหรอ?"เย่อเทียนมองไปที่หลี่ฉงหนิงพร้อมกับคำพูดที่ถากถางกับรอยที่มุมปากของเค้า!

"ที่คุณเย่อหมายถึงก็คือ........."หลี่ฉงหนิงตะลึงไปชั่วขณะเค้าตอบสนองไปในทันที!

"จะเป็นไปได้ไหมว่าข้างกายของเยนหล่อยังมีคนฝีมือร้ายกาจคอยติดตามอยู่?เป็นคนที่ฝีมือร้ายกาจคนนั้นที่ฆ่าหลิวรูซาน?"

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้หลี่ฉงหนิงก็หยุดหายใจขึ้นมาในทันที

มีแค่สิ่งนี้เท่านั้นที่อธิบายได้!

ในขณะที่ตกใจอยู่นั้นเองก็ยังมีความกลัวด้วยเช่นกัน

คนๆนนั้นยังสามารถที่จะฆ่าหลิวรูซานได้เค้าใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีในการฆ่าคนทั้งสี่คน?

"นายไม่ได้โง่นี่!"เย่อเทียนเหลือบมองไปที่เค้า："เยนหล่อเอาอะไรมาจากตระกูลหลิว?"

หลี่ฉงหนิงส่ายหัวอย่างงัวเงีย:"เยนหล่อเค้าไม่ได้ต้องการอะไรเพียงแค่..........."

หลี่ฉงหนิงดูเหมือนจะนึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เค้าขนลุกไปทั้งตัวแล้วก็ลุกยืนขึ้นมา

"เค้าหามไปเพียงแค่ศพของหลิวรูซาน!"

ในตอนแรกพวกเค้าเองก็รู้สึประหลาดใจและคิดว่าพวกนั้นจะได้ผลประโยชน์มหาศาลพอนึกมาถึงตอนนี้มันต้องมีอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น!

"เป็นไปตามที่คาดเดาเอาไว้จริงๆ!"

เย่อเทียนถอนหายใจออกมาสีหน้าของเค้าเคร่งขรึมมาก!

สมาคมกระดูกขาวกวาดล้างตระกูลหลิวด้วยการปล่อยข่าวปลอมครั้งใหญ่มันไม่ใช่เพื่อเงินเพื่อความมั่งคั่งมันเป็นไปเพื่อแผนที่เขตรบชิงหลงที่อยู่บนตัวของเค้า!

บนตัวของเค้าจะมีข้อมูลเกี่ยวหับเขตรบชิงหลงที่ถูกสักเอาไว้รวมถึงการกระจากกำลังรบและการวางกำลังยิงและอื่นๆ!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่หลังจากที่ตระกูลลหลิวถูกทำลายการสูญเสียมันก็หนักหนาสาหัสมากทั้งหมดมันเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!

แววตาของเย่อเทียนเย็นชาขึ้นมาในทันที

สี่ตระกูลใหญ่แม้ว่าพวกเค้าจะโลภเพียงเพราะเงินทองของตระกูลหลิวแต่พวกเค้าก็มีส่วนในการทำให้ทหารจำนวนมากถูกสังเวยไปโดยเปล่าประโยชน์!

อันที่จริงตายไปก็ไม่น่าเสียดาย!

"นายตามฉันมา!"

ในตอนที่พูดอยู่นี้เองเย่อเทียนก็หันหน้ากลับแล้วเดินออกไปสีหน้าของหลี่ฉงหนิงซีดเป็นเผือกเค้าไปกล้าที่จะถามอะไรแล้วรีบตามไปในทันที！

เมื่อรถขับออกไปจากบ้านของตระกูลหลี่หลี่ฉงหนิงก็เป็นคนขับรถด้วยตัวของเค้าเองการบังเอิญเจอเรื่องแบบนี้มันไม่แปลกเลย!

ระหว่างทางหลี่ฉงหนิงก็ตกอยู่ในภวังค์ตัวของเค้าแข็งทื่อไม่ผ่อนคลายไปหมด

เค้ารู้ว่าเรื่องเมื่อสามปีก่อนผลกระทบของมันไม่ได้อยู่แค่ที่เมืองหลงเฉิงอย่างแน่นอน

เยนหล่อใช้ข้อมูลที่เค้าได้มาจากหลิวรูซานเค้าต้องทำเรื่องที่ใหญ่มากออกมาอย่างแน่นอน

แม้ว่าเค้าจะไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นแต่ตัวตนของผู้สมรู้ร่วมคิดนั้นมันก็ไม่มีทางหนีไปไหนได้อย่างแน่นอน

ไม่อย่างงั้นหละก็เย่อเทียนก็ไม่ลังเลที่จะทำให้ตระกูลหลิวสลายกลายเป็นฝุ่นไปตั้งแต่ตอนแรก

"คุณเย่ออพวกเรามาถึงแล้ว!"

รถมาจอดอยู่ที่ด้านหน้าของคฤหาสน์เก่าแก่อันงดงามหลี่ฉงหนิงเป็นคนนำลงไปจากรถเค้าไปเปิดประตูรถให้กับเย่อเทียนด้วยท่าทีที่เคารพ!

"คุณเย่อครับที่นี่เป็นคฤหาสน์ตระกูลจ้าวครับ!"

เย่อเทียนส่งเสียงอืมเค้าพลางมองไปที่ปิดประตูตรงหน้ามันไม่มีการแสดงออกอะไรใดๆบนใบหน้าของเค้าเลย

หลี่ฉงหนิงดูเหมือนจะกลายเป็นคนรับใช้ของเย่อเทียนไปแล้วในตอนนี้

เค้ารีบวิ่งเข้าไปเคาะประตู!

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เคาะประตูไปได้ซักพักที่ด้านในก็ไม่ได้มีเสียงตอบรับอะไรใดๆ

"คุณเย่อนี่........."หลี่ฉงหนิงไม่รู้ว่าจะทำยังไง

เย่อเทียนก้าวไปข้างหน้าเค้าไม่ได้คิดอะไรแล้วก็ถีบเข้าไปที่ประตูเหล็กของคฤหาสน์!

"ปัง!"

ทันใดนั้นประตูเหล็กที่แข็งแกร่งก็ล้มลงไปที่พื้นจนฝุ่นกระจายไปหมด

ทั้งสองคนเดินเข้าไปจากนั้นคฤหาสน์หลังใหญ่ในตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่เลย

เห็นได้ชัดว่ามันมีความรู้สึกที่หม่นๆหมองๆ

"จ้าวหมิงซึงนี่เค้ากำลังทำบ้าอะไรของเค้าอยู่?"

หลี่ฉงหนิงขมวดคิ้วของเค้าขึ้นมาเค้าอยากที่จะไปตามหาดูที่แต่ละห้องแต่ก็เห็นเย่อเทียนส่ายมือ

"ไม่ต้องเสียแรงหรอกในคฤหาสน์ไม่มีคน!"น้ำเสียงของเย่อเทียนราบเรียบมันฟังไม่ออกเลยว่าเค้ากำลังพูดออกมาด้วยความดีใจหรือความโกรธ!

"อ๊า?"หลี่ฉงหนิงมืดแปดด้านขึ้นมาในทันที!

"หรือว่าไอ่หมอนี่จะเอาครอบครัวของเค้าหนีไปแล้ว?"

เย่อเทียนตะโกนออกมา:"เค้าเองก็ไม่มีทางที่จะหนีออกไปจากเมืองหลงเฉิงได้!"

หลี่ฉงหนิงตะลึงขึ้นมาอีกครั้งแววตาของเค้าเต็มไปด้วยความสงสัย:"งั้นเค้าจะไปไหนได้?คนเยอะขนาดนั้นจะระเหยไปจากโลกเลยได้ยังไงกัน?"

สีหน้าของเย่อเทียนไม่ได้เปลี่ยนไปเลยเค้าหันหลังแล้วเดินออกไป

"หนูแน่นอนว่ามันต้องลงไปที่ใต้ดิน!"

หลี่ฉงหนิงรีบตามเย่อเทียนไปเค้ากัดฟันแล้วพูดขึ้นมาอย่างเคร่งขรึมว่า:"คุณเย่อครับเพียงแค่คุณพูดหลี่โหมวก็จะพลิกเมืองหลงเฉิงทั้งเมืองเพื่อหาคนที่แซ่จ้าวออกมาให้ได้!"

เค้ารู้ว่านี่มันคือตัวของเค้าเองท้ายที่สุดแล้วมันก็คือโอกาสสุดท้ายของตระกูลจ้าวทั้งหมด!

เมื่อสิ้นน้ำเสียงของเค้าไปเย่อเทียนก็หยุดเดินเค้าหัวหน้ามาแล้วยิ้มให้กับหลี่ฉงหนิง

ด้วยการจ้องมองไปที่แผดเผาของเค้ามันก็ทำให้หลี่ฉงหนิงไม่กล้าที่จะมอง

"ถ้าฉันอยากที่จะหาตัวคนของตระกูลจ้าวจริงๆมันก็ใช่เวลาแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น！นายคิดว่าฉันจะต้องพึ่งนายไหม?"

ประโยคนี้มันทำให้หลี่ฉงหนิงก้มหน้าลงไปด้วยความอับอาย

อันที่จริงด้วยความแข็งแกร่งของเย่อเทียนตระกูลหลี่ก็ดูเหมือนว่าจะเทียบไม่ติดเลย

"แต่ว่าฉันจะให้โอกาสนายซักครั้ง!"

ทันใดนั้นเย่อเทียนก็พูดขึ้นมาว่า:"ภายในสิบห้าวันหาเยนหล่อมา!แล้วตระกูลหลี่จะมีโอกาสต่อไป!"

"จริงเหรอครับ?"ใบหน้าของหลี่ฉงหนิงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อแล้วพยักหน้าอย่างแรง:"คุณชายวางใจได้เลยผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังครับ!"

เย่อเทียนหันมาแล้วเดินต่อ

"ภายในวันพรุ่งนี้ฉันต้องการข้อมูลที่หมดที่เกี่ยวข้องกับซูเฉินยุน!นายรู้ใช่ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร!"

เย่อเทียนเดินหายไปอย่างรวดเร็วทิ้งไว้เพียงแค่เสียงของเค้า

"ซูเฉินยุน?"

หลี่ฉงหนิงผงะไปชั่วขณะ!

เค้ารู้ว่าเย่อเทียนต้องการอะไรมันคือข้อมูลที่ไม่สามารถหาได้ง่ายๆ!

อย่างไรก็ตามซูเฉินยุนคนนนี้เค้าไม่ใช่คนง่ายๆเลย

หรือว่าคุณเย่อกำลังสงสัยอะไรในตัวเค้า?

หลี่ฉงหนิงนิ่งไปซักพักแล้วรีบจัดแจงลูกน้องของเค้า!

ชีวิตและความเป็นความตายของตระกูลหลี่ขึ้นอยู่กับสิบวันนี้!