บทที่ 247 ยังต้องกลายเป็นแข็งแกร่ง

ชายชรากระทืบเท้าหนึ่งครั้ง ฉับพลันใบไม้ที่ร่วงอยู่บนพื้นก็ลอยขึ้นมา

“ถึงแม้ว่าจะเรียกคนมา คนแก่อย่างฉันจะก็อยู่เป็นเพื่อนต่อสู้กับพวกแกจนถึงที่สุด!”

จางเสี่ยวเทียนยืนอยู่ข้างในอดไม่ได้ที่จะเผลอยิ้มออกมา“คิดไม่ถึงว่าตาเฒ่าคนนี้จะยึดมั่นในความเป็นธรรม”

“ดังนั้นมองคนอย่ามองแค่ภายนอก!”โม่ฝานยืนกอดอกพิงผนังพูดพลางหัวเราะ

ลูกค้าที่อยู่ในร้านกินข้าวไปด้วย...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

311