บทที่ 272 ตัดเป็นตัดตาย

พูดจบมู่หรงเฉินจางก็นำเฉินหยาอุ้มไว้ในอ้อมอกเดินออกไปทางประตู กลุ่มคนค่อยๆกระจายตัวออก เปิดทางให้เดิน

“มู่หรงเฉินจาง!นายอย่าลำพองใจ!ผู้อาวุโสไม่ปล่อยนายแน่ เพื่อผู้หญิงคนเดียว...