บทที่ 63 ความชอบธรรม

“เหอะ!”
ลุงเหลียงเดินออกมาจากพุ่มไม้พร้อมกับซูเซี่ยด้วยสีหน้าเศร้าหมอง “แกยังมีพ่ออยู่เหรอ!”
พรึ่บ!
เหลียงเจียหมิงถึงกับหมดเรี่ยวแรงและนั่งลงกับพื้น สองตาของเขามองไปข้างหน้าแล้วพูดพึมพำอย่างคลุมเครือ...