บทที่ 253 คลานเข้ามายังหงโฝกันแน่นขนัด

ตึง—-
เสิ่นชิงหยุนเช็ดเลือดที่เต็มหน้าออก ตัวอ่อนยวบลงบนพื้นโดยตรง สั่นเทาไปทั่วตัวไม่หยุด
“ฉันผิดไปแล้ว ฉันสำนึกผิดแล้ว อย่าฆ่าฉัน ขอร้องนายแหละ……”
นักฆ่าคนนั้นยังไม่ได้ลงมือกับเขา...