บทที่ 649 เป็นม่าย

Next
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน หลินชิงเสว่ตื่นขึ้นอย่างช้าๆ และพบว่าถังเสี่ยวลี้เฝ้าอยู่ข้างเตียง และมองดูเธออย่างน่าสงสาร
“แม่คะ ทำไมพ่อยังไม่กลับมา…”
ตัวเล็กไม่กระสับกระส่ายเลย...