บทที่ 221 เลือดพุ่งออก

เงียบกริบราวกับความตาย
รอยยิ้มบนใบหน้าของต่งอี้สิงและต่งหนานหลิ่งยังไม่ได้หายไปหมด ก็แข็งทื่ออย่างสมบูรณ์ เหมือนกับหน้ากากผิวมนุษย์ที่ละเอียดอ่อนสองอัน และรูม่านตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
ตอนที่ยกมือขึ้น...