บทที่ 242 “ฝันไปเถอะ!”

และในเวลานี้ บนหน้าของเหวินหนานเฉิงเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย ในสายตามีความบ้าคลั่งอยู่เต็มไปหมด
สีหน้าของหลินฉ่ายเวยซีดเซียวลงในชั่วพริบตาเดียว มองที่มือของตนเองอย่างสั่นเทา
โจวเหม่ยหยูนพอได้ยินว่าบนตัวหลินฉ่ายเวยมีระเบิดอยู่...