บทที่ 472

ตึก! ตึก! ตึก!
เสียงรองเท้าหนังที่ชัดเจนรอยมาจากไกล เหมือนดั่งเสียงแห่งความตายค่อยๆไปกระทบใจของโจวข่าย
ตอนนี้สีหน้าเขาขาวซีด ใจของเขาเต้นแรกมาก เหมือนหัวใจกำลังจะหลุดออกมา
ถังเฉาค่อยๆ...