บทที่ 882 เป็นพระผู้ช่วยให้รอด

หลินชิงเสว่ตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินถังเฉาพูดคำที่อ่อนโยนเหล่านี้ ดวงตาที่เย็นชาและสวยงามของเธอยังคงจ้องมองที่เขาอย่างไม่ละสายตา
แม้ว่าน้ำเสียงของถังเฉาจะสงบมาก...