บทที่ 868 สนามของฉัน

ฟึ่บ—-
สิ้นประโยคของถังเฉา บรรยากาศในห้องส่วนตัวก็พิศวงขึ้นในบัดดล
ฉินผู่หยางตาโต หน้าตาไม่อยากจะเชื่อ
ถังเฉาพูดแฝงนัย ไม่ได้แค่เสียหมากกระดานนี้ แต่เสียทั้งตระกูลฉินนี่หมายความว่าอย่างไร?
ไม่รู้ทำไม...