บทที่ 413

ในขณะที่ถังเฉาพุ่งเข้ามา หลินชิงเสว่ก็สั่นคลอน ใบหน้าของเธอขาวซีดราวกับกระดาษ
ถ้าไม่ใช่เพราะตาและมือของเขาไว กอดหลินชิงเสว่ไว้ในอ้อมแขน เธอก็คงจะล้มลงบนพื้นแล้ว
“ชิงเสว่!”
เมื่อมองไปที่หลินชิงเสว่ที่มีดวงตาที่ไร้ชีวิตชีวาและเหม่อลอยในอ้อมแขน...