บทที่ 187 ร่องรอยที่ลึกลับของหว่างเหลี่ยง

เสียงของหลินชิงเสว่เป็นเหมือนสายน้ำที่ใสสะอาด ปัดเป่าความเป็นปรปักษ์ที่เติบโตอย่างบ้าคลั่งในหัวใจของถังเฉาในทันที
ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน สุดท้ายเขาก็ไม่ได้โยนต่งอี้สิงลงไปเลย...