บทที่ 592

มู่ตงเฟิงขมวดคิ้วและมองไปยังสนามบินที่ว่างเปล่า
ทันใดนั้น สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเริ่มกังวล
จำนวนคนน้อยเช่นนี้ พวกเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่ามู่ตงเฟิงจะไม่พอใจ
พอลงจากเครื่อง...