บทที่ 682 ความแค้นตลอดห้าปี

เสียงของหลงหวูหุ่ยกึกก้อง และมีความเคืองแค้นแฝงไว้ด้วย สะท้อนอยู่ในสวนบ้านตระกูลหลง
สิ้นเสียง หลงหวูหุ่ยก็มองถังเฉาด้วยสายตาคมกริบ สายตานั้นกลับแฝงความเวทนาและสลดมาด้วย
ราวกับได้เห็นโอรสสวรรค์ในวันวาน...