บทที่ 230 ดึงคนหนึ่งคนจากนรกขึ้นสวรรค์ได้

ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน ประตูบ้านก็ถูกเปิด เหวินเหวยเฉินคว้าผมยาวที่กระจัดกระจายของหลินฉ่ายเวย และโยนเธอออกไปเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว
“งานนี้จะแต่งหรือไม่แต่ง คุณไม่มีสิทธิ์เลือก”
สายตาของเขาเย็นชา...