บทที่93 มืดฟ้ามัวดิน

“ตระกูลโจวแห่งเมืองซ่างเฉิง！”
แววตาของถังเฉาเยียบเย็นขึ้นโดยพลัน รังสีพิฆาตปะทุขึ้น แข็งกร้าวเวิ้งว้างอยู่กลางอากาศ
บรรยากาศแน่นขนัด ราวกับบิดตัวก็ไม่ปาน พกพาความอึมครึมไว้ในตัว...