บทที่ 303 “ขอโทษ”

แสงจันทร์อันเยือกเย็นสาดส่องลงมาบนใบหน้าอันงดงามของซ่งหรูอี้ ยิ่งทำให้มันสมบูรณ์แบบขึ้นไปอีก ขณะเดียวกันมันก็มีความโดดเดี่ยวฉายออกมาเล็กน้อย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมื่อครู่เธอกำลังสระผมและชมจันทร์...