บทที่ 239 แทบล้มทั้งยืนเลยทีเดียว

น้ำเสียงไม่หนักมาก แต่เย็นชาสุดๆ ทุกคนหันไปมองโดยอัตโนมัติ
ถังเฉาอึ้งไปเหมือนกัน พอหันไปมอง สีหน้าเย็นชาหายไปเป็นปลิดทิ้ง และมีความอ่อนโยนแบบหาได้ยากยิ่งขึ้นมาแทนที่
หลินฉ่ายเวยมองภาพนั้นอย่างตะลึง...