บทที่ 250 ขยายตัวถึงขีดสุดแล้ว

ตึง—-
มองต่งอี้สิงที่ตายอย่างน่าเวทนาอยู่ตรงหน้า ลูกตาของต่งวี่ซู่เบิกโตในชั่วขณะนั้น ร่างกายอ่อนยวบ ก้นกระแทกพื้นนั่งลงไป
“ฉันฆ่าคนแล้ว ฉันฆ่าคนแล้ว……”
เขามองมือทั้งสองที่เปื้อนเลือดสดเต็มไปหมด...