บทที่ 22 นาย!ยืนขึ้น

ภายใต้สายตาของทุกคน ในที่สุดเย่เฉินก็เงยหน้าขึ้น สบตากับดวงตาที่สวยงามของเซียวเหวินเยว่

“เข้าใจแล้ว!”

เขาแค่พยักหน้าเบาๆ ตอบกลับคำเดียว จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนบนโต๊ะทันที...