บทที่ 426 กอดหางของนกและปิดผนึก

คนตัวสูงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจังจื้อหลิน เขาถือไม้ปัดฝุ่นขนนกไว้ในมือ และด้วยการปัดเพียงครั้งเดียว ลมกระโชกรุนแรงก็พัดผ่านโถงจัดเลี้ยง ทำให้โต๊ะและเก้าอี้กระจัดกระจาย แม้แต่แขกที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ยังปลิวไป

มีเส้นทางที่ชัดเจนระหว่างจังจื้อหลินและเย่เฉิน...