บทที่ 1287 ศัตรูที่เป็นเวรเป็นกรรม

ในห้องโถงใหญ่ หยางเมี่ยเซิงยังคงนั่งอยู่ในความเงียบ หลังจากพูดแล้ว เขาก็หลับตาและเข้าสู่สภาวะการฝึกฝนที่ลึกล้ำ ดูเงียบสงบ

ห้องโถงตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง จากนั้นร่างที่แสดงความเคารพอย่างสุดซึ้งต่อหยางเมี่ยเซิงก็หายไปในความมืด...