บทที่ 1146 ก็แค่ต้องพยายามขึ้นอีก

เย่เฉินเก็บกำชิ้นส่วนหนึ่งในสี่ของปีศาจหรูอี้ไว้แน่น มองลงไปที่ราชาปีศาจเฮอริเคนด้วยสายตาราวกับผู้ที่เหนือกว่าที่ดูถูกละเหยียดหยาม

ราชาปีศาจเฮอริเคนในตอนนี้ ได้แต่ตกตะลึงชะงักมองท่อนแขนของตนที่ขาดอยู่บนพื้นโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา

จนถึงตอนนี้เขายังไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นมาทั้งหมด...