บทที่ 998 พาแม่กลับบ้าน

สายตาของเย่เฉินกวาดไป และความตั้งใจในการฆ่าของเขาก็เพิ่มขึ้นราวกับคลื่นที่โหมกระหน่ำกลืนกินซือหร่านอิ๋ง

เพียงชำเลืองมองซือหร่านอิ๋ง ก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอแข็งทื่อ การหายใจของเธอช้าลง...