บทที่ 878 จับกุม

เย่เฉินเงยหน้ามองท้องฟ้าอย่างรู้สึกผิดเป็นครั้งแรก

ซือซิ่วอวิ๋นคือมารดาผู้ให้กำเนิดเขา แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันมาแปดปี แต่เขาก็ยังจำสีหน้าหมดอาลัยตายอยากของเธอได้ไม่ลืมตอนที่เขาถูกขับไล่ออกจากตระกูลเย่

นั่นคือความรักอันไร้ข้อแม้ที่มารดามีให้บุตรชาย...