บทที่ 886 ขึ้นอยู่กับคุณว่าจะทำได้ไหม ?

“แสดงตัวออกมาเถอะ!”

เย่เฉินเอามือไพล่หลัง แหงนมองไปที่ดวงดาวบนท้องฟ้า แววตาประกายไปด้วยแสงดาวนับพัน

หลงเต้าเสวียนและหลินท่าเฟิงยังไม่ได้มีท่าทีตอบสนองอะไร ตอนนี้มองเห็นเย่เฉินพูดกับท้องฟ้า...