บทที่ 1038 พบกันใหม่ในรอบพันปี

“บ้าเอ๊ย!”

เย่เฉินจากไปแล้ว และผู้คนในห้องโถงก็แค่ตอบสนองในตอนนั้น

เยี่ยนปิงหลิงตะโกนด้วยความโกรธ ฝ่ามือของเธอบดเก้าอี้ไม้เป็นชิ้นไ สีหน้าของเธอดูเศร้าหมองอย่างยิ่ง

ผู้เฒ่าคนอื่นๆก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป...