บทที่ 1009 ผนึกพลิกสมุทรเก้าเท่า

"บูม!"

หัตถ์ยักษ์ปราณขาวบดบังท้องฟ้าและแสงอาทิตย์จนมืดมัว เย่เฉินรับมันไว้ด้วยมือเดียวและชูขึ้นไปในอากาศ สายตาก็มองไปยังบัลลังก์ของผู้อาวุโส

ผู้เฒ่าเจี๋ยลุกขึ้นยืน แสงสีเทาและขาวบนฝ่ามือของเขาไหลเวียนสลับไปมาพร้อมกับความโกรธที่ลุกโชนในดวงตา...