บทที่ 474 ทำลายเกราะด้วยหมัดเดียว

"กร๊อบ!"

ฝ่ามือของเย่เฉินซึ่งเป็นเหมือนหินหยกขาวถูกมัดไว้ตรงกลางของตาข่ายโลหิตภายใต้สีหน้าสยดสยองของทุกคน

"ฟู่!"

ทันใดนั้นควันสีขาวก็ลอยขึ้นจากอากาศและเสียงหยดน้ำที่ตกลงในกระทะน้ำมันก็ดังก้องอีกครั้ง

“พี่เฉิน!”

ดวงตาที่สวยงามของฮวาน่งอิ่ง...