บทที่ 801 คนสุดท้าย

เมฆที่มีสายฟ้าพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและร่างของเย่เฉินก็หายไปและจมอยู่ใต้นั้นทั้งหมด นอกจากนี้ศาลคายาขนาดใหญ่ก็จมหายไปในเวลาเดียวกันด้วย

“ฮึ่ม!”

และคุจิซาเกะอนนะนั้นยืนอยู่บนท้องฟ้าที่ห่างออกไปร้อยกว่าเมตร...