บทที่ 341 ความจริงในปีนั้น

เสียงของเย่เฉินเย็นชาและดวงตาของเขาเหมือนเย็นยะเยือก ซือสิ่วอวิ๋นสามารถรู้สึกถึงความโกรธที่พลุ่งพล่านในเสียงของเขา

นั่นไม่ใช่ความเกลียดชังแต่เป็นความโกรธ ความโกรธที่ถูกตระกูลทอดทิ้งและถูกทรยศโดยญาติสนิท

“เฉินเอ๋อร์...