บทที่ 1674 สังหารหมู่นับแสน

เย่เฉินยืนอยู่บนพื้น เพียงหายใจออกเล็กน้อยจากปากของเขา และพ่นออกเบาๆ การไหลของอากาศนี้เหมือนกับดาบคมที่มองไม่เห็น ประการแรก มันพังกรงที่ถูกสร้างขึ้นโดยนักบุญมากกว่าสิบคน และจากนั้นก็ร่างของพวกเขาบิดเบี้ยวและเบลอในเวลาเดียวกัน...