บทที่ 1600 การโจมตีที่ไม่คาดคิด

ดวงตาของตู๋กูจิงเหยียนเย็นชา และไม่มีความเห็นอกเห็นใจหรือความเมตตาในลูกศิษย์ของเขา มีเพียงความเฉยเมยและเหยียบย่ำตลอดชีวิตเท่านั้น

"ช่า!"

ขณะที่เขายกมือขึ้น ทันใดนั้น ฟ้าร้องสีฟ้าขาวก็ควบแน่นจากระยะห่างเก้าวัน...