บทที่ 21 อันตรายที่แฝงเร้น

ฉีเติ่งเสียนเมินเฉยกับคำพูดของหลี่อวิ๋นหว่าน เธอจึงทำได้เพียงแค่กลอกตามองบนด้วยความโกรธ แล้วย้ายเก้าอี้ออกไป

เป็นเพราะฉีเติ่งเสียนไปจดจ่อกับสิ่งอื่นตั้งแต่แรกแล้ว เลยไม่ได้สนใจกับการเคลื่อนไหวของหลี่อวิ๋นหว่านเลย

“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกผู้ชายเมินแบบนี้!”...