บทที่ 1335 ผมเป็นผู้ฝึกตนเป็นเซียน

“เชี้ยเอ้ย ไอ่หมาเสียนแอคติ้งเนียนมาก ให้ผมทำผมก็ทำได้เหมือนกัน!”

หวงฉีปินเห็นฉีเติ่งเสียนนั่งตัวตรงบนเก้าอี้ไท่ซือ ห้องสนทนากับเสียงหัวเราะเหมือนดั่งกระโดงกรรเชียงนาวาไหม้เป็นจุณ...