บทที่ 1893 พลเรือเอก

แม้ว่าเฉินหยูจะจงใจยั่วโมโห แต่เป่ยบูฉีก็เกือบระเบิดอารมณ์ออกมา แต่ก็ไม่มีทางเลือกเพราะนั่นคือนางฟ้าที่เขาฝันถึงทุกวันคืน

ด้วยเหตุนี้ การเจรจาระหว่างตระกูลเฉินกับรัฐบาลจึงล่มลงโดยสิ้นเชิง...