บทที่ 1136 ไม่ปกติสักคน

หมาป่าโลภถึงกับพูดไม่ออก รู้สึกแกล้งโง่ต่อไปไม่ไหวแล้ว

ทุกคนต่างมองเขาอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ไอ้บ้าชอบเสแสร้งนี่มักจะได้ออกไปข้างนอกกับหัวหน้าใหญ่ทุกครั้ง ครั้งนี้ให้เขาไป...