บทที่ 181 แค่ยังไม่คุ้นชิน

“ทำไมล่ะ พูดล้อเล่นเเค่นี้ไม่ได้เลยเหรอ”

ผู้อำนวยการเกามองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยรอยยิ้ม โดยไม่สนใจสิ่งที่เขาคิด

บนใบหน้าของฉีเติ่งเสียนนั้นแสดงอาการที่เย็นชาออกมาและมีแสงในดวงตาของเขาส่องแววประกายกะพริบ

ผู้อำนวยการเกายิ้มแล้วพูดว่า...