บทที่ 504 แก้วที่แตกร้าว

หลัวไท่จี๋จำความไร้เหตุผลของฉีเติ่งเสียนได้อย่างชัดเจน

แต่ก็ไม่มีความขัดแย้งใดที่จะนานเกินไปได้ระหว่างทั้งสองคน ถึงอย่างไรวันนี้พวกเขาก็จากกันอย่างมีความสุข

สามวันต่อมา...