บทที่ 1796 เปลี่ยนขั่วควาาขัดแย้ง

จิ่วเฮิง ถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งหมัดและเท้าของฝ่ายตรงข้ามเริ่มช้าลงเล็กน้อย เขาจึงฉวยโอกาสนี้โก่งแผ่นหลังอย่างแรง พร้อมกับเสียง "ปึง ปึง" ไล่แรงกระแทกจากหมัดและเท้าที่ตกลงมาให้กระเด็นออกไปในทันที

จากนั้น...