บทที่ 496 ผู้อาวุโสเติ่งเสียน

พูดขึ้นมา ฉีเติ่งเสียนยังต้องขอบคุณกระสุนปืนนั้นที่ยิงผ่านเขากับอวี้เสี่ยวหลง

ถ้าไม่ใช่กระสุนปืนนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งสองคน เกรงว่าคงจะไม่มีทางปรองดองกัน

ทั้งสองคนอยู่ค่ายเดียวกัน...