บทที่ 1864 อานุภาพการยิงที่ดุเดือด

บาร์ตันคิดว่าการสังหารสวี่เอ้าเสวี่ย เป็นเรื่องง่ายดาย แต่เมื่อเขาแอบเข้าไปในเขตที่พัก กลับรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่รุนแรงอย่างยิ่ง

เขาหยุดฝีเท้าลง พลางรู้สึกตกตะลึงในใจ...