บทที่ 332 กินระเบิดมา

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าเขาและอวี้เสี่ยวหลงมีโชคชะตาต้องกันไม่มากก็น้อย เพราะ พวกเขาได้พบกันหลายครั้ง

น่าเสียดายที่การเผชิญหน้าโดยบังเอิญเช่นนี้มีเพียงความรังเกียจซึ่งกันและกันมากกว่ามีความสุขร่วมกัน

ขณะที่ฉีเติ่งเสียนกำลังทำอาหารเช้า...