บทที่ 673 สงครามเลือด

เสียงปืนค่อยๆเบาลง เสียงของระเบิดก็ไม่ได้ยินแล้ว ทันใดนั้น แรงที่ฝ่ายตรงข้ามพกมาก็เหลือไม่มากแล้ว

อวี๋เสี่ยวหลงหายใจเข้าลึกๆ มีแต่กลิ่นของสนามรบ เธอกระชับหมวกกันน็อคที่เป็นหลุมเป็นบ่อของเธอแน่น...