บทที่ 1759 ผู้บรรลุธรรม

สีหน้าของพระปัญจเจิ้นพลันเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย เขาไม่เข้าใจว่าคำพูดของนักพรตเฒ่าหมายถึงอะไร

แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าบนตัวของนักพรตเฒ่ามีความรู้สึกผิดหวังและเหงาหงอยแฝงอยู่...